دل مجنون

با جوهری از خون دل و اشک نوشتم

با حاـت غمگین و غـمی سـرد نوشـتم

راز دل مجنون و غم و حیله ی دوران

بابغض وغروری روی هرصفحه نوشتم

ویرانه دل ماست کمی رحم کن ای یار

بـا عـجز روی کاغـذ قلب تـو نوشـتم

بیچـارگـیم دیـدی و خـندیدی و رفـتی

با لرزش دست و نفسی تنگ نوشتم

صـد بار به آشـوب دلـم رفـتم و رفـتم

صد بار تو گفتی نه دو صد بار نوشتم

هرکجا که سخن گفتم ازاین دیده گریان

جــز خـنده ندیـدم اثری بـ-از نوشــتم

هرگـز نشد از یاد تو این دل کمکی کم

هرجـا که شدی کم ز کمت باز نوشتم

این حرف دلم را ز چه گویم به که گویم

بیـهوده نوشتم تو بـبین بـاز نوشتم